Ihlamurlar, ıhlamurlar... Sokaklarda sarhoş edici ıhlamur kokuları. Kaynayan cezvede hiç de bayılmadığım bu koku tüm sokakları doldurduğunda şikayetçi değilim. Memnunum iyi geliyor. Çevremizde tüm güzel evler bir bir yıkılırken, bahçelerindeki ağaçlar hesapsızca, duyarsızca kesilirken, buna göz yuman varoşluk, lumpenlik tüm kente ve hatta ülkeye hakimken... Tüm güzel ve insani değerler, eski modaymış, gereksizmiş gibi algılatılırken... Sokakları kaplayan ıhlamur ağacı kokuları, yaz yağmurları ile güçlenince bana iyi geliyor. Haziran'da doğduğuma sevinmemek elde değil:)
Yine bir sütlü kahve saatinde yazıyorum bunları. Tekinsiz saatlerde:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder